Ο ισλαμοχριστιανικός διάλογος στην Ιορδανία δεν είναι ένα νέο φαινόμενο στην Ιορδανική κοινωνία, αντίθετα είναι θεμελιωμένο από τα παλιά χρόνια και βασίζεται στον ζωντανό διάλογο μεταξύ όλων των πολιτών, μουσουλμάνων και χριστιανών, στην καθημερινή ζωή; στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στους χώρους εργασίας και στο σύνολο της κοινωνία. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί κυβερνητικοί και ιδιωτικοί οργανισμοί που ασχολούνται με τον διάλογο και την προώθησή του στην κοινωνία, οι οποίοι συνάδουν με το πνεύμα των πρωτοβουλιών που έχει εξαγάγει η Ιορδανία στον κόσμο σε αυτόν τον τομέα.
Ο ισλαμοχριστιανικός διάλογος στην Ιορδανία δεν είναι ένα νέο φαινόμενο στην Ιορδανική κοινωνία, ανεξάρτητα από τη μορφή που έχει υιοθετήσει, που είναι οι πνευματικές συναντήσεις, καθώς αποτελεί εγγενές χαρακτηριστικό της παραδοσιακής κοινωνικής δομής στην Ιορδανία και μια πραγματικότητα τόσο παλιά όσο η ύπαρξη του Ισλάμ και του Χριστιανισμού μαζί.
Ο πνευματικός διάλογος στην Ιορδανία έχει αναδυθεί σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, καθώς ο διάλογος είναι ο τρόπος ζωής και ο διανοητικός τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να γνωρίσει τον άλλον, δηλαδή τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις του. Από την έλευση του Ισλάμ στην Ιορδανία, μέχρι και σήμερα, οι μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί είναι μαζί. Τους συνδέουν φιλικές, κοινωνικές και πρακτικές σχέσεις, ζουν στις ίδιες γειτονιές και συμμετέχουν σε κοινές εκδηλώσεις, δημιουργώντας ισχυρούς δεσμούς και γνωριμίες μεταξύ τους και αυτή είναι η αρχική μορφή του διαλόγου.
Ο πνευματικός διάλογος εμφανίστηκε στα μέσα ενημέρωσης και εξαπλώθηκε εκείνη την εποχή, από τη γέννησή του στην Ιορδανία το 1984, στην πρώτη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με την Ειδική Επιτροπή για τις Σχέσεις Μουσουλμάνων-Χριστιανών στη Βρετανία, και στη συνέχεια οι συναντήσεις μεταξύ θεσμών και φορέων συνεχίστηκαν, μέχρι που ξεπέρασαν τις είκοσι συναντήσεις που περιορίστηκαν σε διανοούμενους, νομικούς, μελετητές και κληρικούς.
Ιδρύματα που ασχολούνται με τον διάλογο έκαναν την εμφάνιση τους στην Ιορδανία, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι το Βασιλικό Ινστιτούτο Διαθρησκευτικών Σπουδών, το Ινστιτούτο Ισλαμικής Σκέψης «Αλ-Μπάϊτ», πρώην Βασιλική Ακαδημία Έρευνας για τον Ισλαμικό Πολιτισμό, το Καθολικό Κέντρο Μελετών και Μέσων Ενημέρωσης και το Κέντρο Θρησκευτικής Συνύπαρξης. Επίσης, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο Mονσινιόρ Χαλίντ Όκασα, Ιορδανός υπήκοος, ηγείται επί του παρόντος του Γραφείου Διαλόγου με το Ισλάμ στο Ποντιφικό Συμβούλιο για τον Διαθρησκειακό Διάλογο στο Βατικανό.
Η Ιορδανία έχει εκδώσει και έχει εξαγάγει αρκετές διαθρησκευτικές πρωτοβουλίες διαλόγου, οι πιο διάσημες από αυτές είναι: το Μήνυμα του Αμμάν το 2004, Ένας Κοινός Λόγος το 2007 (που οδήγησε στην ίδρυση του Μόνιμου Καθολικού-Μουσουλμανικού Φόρουμ) και η Παγκόσμια Εβδομάδα Διαθρησκευτικής Αρμονίας, που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 2010 και γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου. Η Ιορδανία έχει επίσης φιλοξενήσει αρκετές διασκέψεις, κυρίως τη διάσκεψη «Προκλήσεις που Αντιμετωπίζουν οι Άραβες Χριστιανοί» (3-4 Σεπτεμβρίου 2013). Ως εκ τούτου, όλες αυτές οι Ιορδανικές πρωτοβουλίες μοιράζονται ένα κίνητρο: η προώθηση της ειρήνης, της αρμονίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης σε όλο τον κόσμο.