Οι άνθρωποι τιμούν τον Προφήτη Ηλία από τα αρχαία χρόνια στην κορυφή του βουνού που είναι γνωστό ως "Μαρ Ηλίας" μεταξύ των πόλεων Ισταφίνα και Αλ-Ουαχάντνε, βορειοδυτικά του Ατζλούν. Αυτό το βουνό υψώνεται 900 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και έχει ίχνη εκκλησίας από τη βυζαντινή εποχή. Λίγες πληροφορίες γνωρίζουμε για αυτήν την εκκλησία εκτός από το ό,τι βρέθηκε από κομμάτια αλάβαστρου, ένα ναό, μια λάμπα και μερικά νομίσματα που ανήκουν στον Αυτοκράτορα Κωνστάντιο Β´ (451-568 μ.Χ.), γεγονός που επιβεβαιώνει ότι αυτή η εκκλησία χρονολογείται από την πέμπτη ή έκτη γενιά.

Ο λαός τιμά τον Προφήτη Ηλία στην κορυφή αυτού του βουνού, επειδή η γενέτειρα του Προφήτη βρίσκεται ένα χιλιόμετρο βορειοδυτικά του, και είναι η πόλη γνωστή ως «Λιστέβ». Το πρώτο βιβλίο των Βασιλέων αναφέρει εν συντομία την καταγωγή του προφήτη Ηλία του Θεσβίτου: «Kαι o Ηλίας o Θεσβίτης, αυτός από τους κατοίκους της Γαλαάδ, είπε στον Aχαάβ: Ζει o Κύριος o Θεός του Ισραήλ, μπροστά στον οποίο στέκομαι, αυτά τα χρόνια δεν θα υπάρχει δρόσος και βροχή, παρά μονάχα με τον λόγο του στόματός μου» (Α' Βασιλέων 17:1). Η Γαλαάθ μοιάζει να είναι το σημερινό «Λιστέβ», όπου έχουν βρεθεί κεραμικά από την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο και από την αραβική εποχή κατά τον Μεσαίωνα, καθώς και πολλές ψηφιδωτές πέτρες διάσπαρτες εδώ και εκεί, και φανάρια και στολίδια που χρονολογούνται από τη βυζαντινή εποχή. Κοντά στην Λιστέβ, ένα χιλιόμετρο βορειοανατολικά, υπάρχει μια λίμνη με τείχος μόνο στην ανατολική και βορειοανατολική πλευρά της, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της έχει σκαφτεί στο βράχο.

Ο προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης έχει μια σπουδαία θέση για τους ανθρώπους ολόκληρης της περιοχής. Η Αγία Γραφή λέει επίσης: «Kαι o λόγος του Κυρίου ήρθε σ’ αυτόν, λέγοντας: Αναχώρησε από εδώ, και στρέψε ανατολικά, και κρύψου κοντά στον χείμαρρο Xερίθ, που είναι απέναντι από τον Ιορδάνη· και θα πίνεις από τον χείμαρρο· πρόσταξα δε τους κόρακες, να σε τρέφουν εκεί. Kαι πήγε, και έκανε σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου· επειδή, πήγε και κάθισε κοντά στον χείμαρρο Xερίθ, που είναι απέναντι από τον Ιορδάνη. Kαι οι κόρακες του έφερναν ψωμί και κρέας το πρωί, και ψωμί και κρέας την εσπέρα· και ήπιε από τον χείμαρρο.» (Α' Βασιλέων 17:2-6). Όσο για τον ποταμό Κρήτης που αναφέρεται, είναι σήμερα "Ουάντι Αλ-Ιάμπις", από τον Προφήτη Ηλία, η λέξη Ηλίας έχει μετατραπεί με τους αιώνες σε Αλ-Ιάμπις, και ως εκ τούτου πρόσφατα ονομάστηκε "Ουάντι Αλ-Ραϊάν".

Η προσκυνήτρια Εγερία ήρθε στους Αγίους Τόπους το 394 μ.Χ. και κατέγραψε το ταξίδι της στην κοιλάδα του Ιορδάνη και τους ιερούς τόπους της, οπότε πήρε το δρόμο Ιερουσαλήμ-Ιεριχούς και μετά την Ιεριχώ περπάτησε από το Τελ Αλ-Ράμα στο Χουσμπάν, στη συνέχεια επέστρεψε στην κοιλάδα του Ιορδάνη και κατευθύνθηκε προς τα βόρεια, αναφερόμενη στο Αΐν Σάλεμ, 12 χιλιόμετρα νότια του Μπέιτ Σι’άν.

Η Καινή Διαθήκη αναφέρει ότι υπήρχε πολύ νερό και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής βαφτίστηκε εκεί πριν ο Ηρώδης τον βάλει στη φυλακή και η Εγερία λέει: «Κοντά στην κοιλάδα του Ιορδάνη και στα βουνά της στα ανατολικά, βλέπετε την πατρίδα του Προφήτη Ηλία του Θεσβίτου». Μας αναφέρει τη σπηλιά όπου κατέφυγε ο Ηλίας ο Θεσβίτης για να ξεφύγει από τον Αχαάβ, τον ποταμό Κρήτη ή "Ουάντι Αλ-Ιάμπις", από τον οποίο έπινε και όπου τα κοράκια του έφερναν φαγητό πρωί και βράδυ.