Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι το όνομα της πόλης Ατζλούν πηγαίνει πίσω στον Εγλών, βασιλιά του Mωάβ. Τα βουνά Ατζλούν αναφέρονται επίσης στη Βίβλο, τα βουνά Γαλαάθ και τα δάση Ατζλούν τα οποία είναι γνωστά τώρα ως τα δάση Εφράϊμ. Σήμερα, το Ατζλούν φιλοξενεί αρκετούς αρχαιολογικούς χώρους όπως το κάστρο Ατζλούν (Aρ-Ραμντ), καθώς και θρησκευτικούς χώρους όπως το Ιερό του Προφήτη Ηλία και το Ιερό της Παναγίας του Βουνού στην Αντζάρα.
Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι το όνομα της πόλης Ατζλούν πηγαίνει πίσω στον βασιλιά "Εγλών" του Μωάβ, ο οποίος αναφέρεται στο βιβλίο των Κριτών της Βίβλου. Ο βασιλιάς Εγλών κατέλαβε την Ιεριχώ και χτύπησε το Ισραήλ και το υποδούλωσε: «Και οι γιοι του Ισραήλ άρχισαν πάλι να πράττουν πονηρά μπροστά στον Κύριο· και ο Κύριος ενίσχυσε τον Eγλών, τον βασιλιά τού Mωάβ, ενάντια στον Ισραήλ, επειδή έπραξαν πονηρά μπροστά στον Κύριο. Και συγκέντρωσε κοντά του τους γιους του Aμμών και τους γιους του Aμαλήκ, και πήγε και χτύπησε το Ισραήλ, και κυρίευσε την πόλη των φοινίκων.. Και οι γιοι του Ισραήλ έγιναν δούλοι στον Eγλών, τον βασιλιά του Mωάβ, 18 χρόνια.» (Κριτές 3:12-14).
Όσο για την ιστορία του Ατζλούν, είναι αρχαιότερη από το βιβλίο των Κριτών, και από τον Εγλών, βασιλιά του Μωάβ, διότι τα ευρήματα που έχουν βρεθεί εδώ και εκεί από κομμάτια κεραμικών και άλλα δείχνει ότι το Ατζλούν κατοικήθηκε στην Πρώτη Εποχή του Χαλκού (1900-1550 π.Χ.) και ότι είχε μεγάλη σημασία από την αρχαιότητα λόγω της γεωγραφικής και εμπορικής του θέσης.
Τα βουνά Ατζλούν είναι τα βουνά Γαλαάθ που αναφέρονται στη Βίβλο και τα δάση τους είναι το δάσος Εφράϊμ. Κατά τον Μεσαίωνα, το όρος Ατζλούν ήταν γνωστό ως «Ζαμπάλ Μπάνι Άουφ» και η φυλή «Μπανού Άουφ» κατοικούσε στο βουνό και εξαπλώθηκε στην κοιλάδα του Ιορδάνη και ήταν γνωστή για την αγριότητά της, και ο «Εζ Αλντίν Οσάμα», αφού έχτισε το κάστρο, γνωστό σήμερα ως Κάστρο του Ράμπντ, στα ερείπια ενός ρωμαϊκού κάστρου, μπόρεσε να τους νικήσει και να συλλάβει τους πρεσβύτερούς τους και να τους βάλει στη φυλακή.
Στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα, βρέθηκαν μερικά ψηφιδωτά σε ένα σπίτι κοντά στη λατινική εκκλησία. Στην αγορά βρέθηκαν τείχη παλαιών σπιτιών και τόξα, κεραμικά αγγεία από τη ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή και βρέθηκε μία από τις στήλες που οι Ρωμαίοι έβαλαν δίπλα στους δρόμους για να δείχνουν την απόσταση του δρόμου μεταξύ μιας πόλης και μιας άλλης. Τελικά βρέθηκε μια πέτρα με εικόνα φοίνικα που χρονολογείται από τη μεσαιωνική αραβική εποχή. Ρωμαϊκά πηγάδια και σπήλαια αφθονούν στο Ατζλούν και τα περίχωρά του, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως νεκροταφεία και τόποι λατρείας για τους Χριστιανούς κατά την εποχή των διωγμών στις πρώτες γενιές.