Η Γέρασα κατοικήθηκε από την Εποχή του Χαλκού και γνώρισε ευημερία κατά την Πτολεμαϊκή εποχή (246-221 π.Χ.) και στη συνέχεια το Εβραϊκό Βασίλειο (102-76 π.Χ.), μέχρι που καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους στα μέσα του πρώτου αιώνα π.Χ. και προσαρτήθηκε στη Συμμαχία των Δέκα Πόλεων (Δεκάπολις), απολαμβάνοντας σταθερότητα και ειρήνη κατά τα χρόνια υπό την ρωμαϊκή κυριαρχία μέχρι τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. Μερικοί πιστεύουν ότι η εγγύτητά της με τα ορυχεία σιδήρου του Ατζλούν ήταν ένας από τους λόγους για τη σημασία της εκείνη την εποχή.

Οι αρχιτέκτονες ήταν δημιουργικοί στο σχεδιασμό και την κατασκευή της πόλης. Ο ρωμαϊκός σχεδιασμός έκανε τον κεντρικό δρόμο άξονα της πόλης, με δύο σειρές κιόνων εκατέρωθεν, και διασταυρώνεται με δύο άλλους δρόμους για να ελεγχθεί η κίνηση ολόκληρης της πόλης. Η μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία της αγοράς που περιβάλλεται από πολυτελείς κίονες ήταν η καρδιά της πόλης. Ήταν γεμάτη με κατασκευές, αγορές, δημόσια λουτρά, αμφιθέατρα και τεράστιες κολώνες. Αυτή η ρωμαϊκή πόλη περιβαλλόταν από απόρθητα τείχη και περιείχε μια πηγή νερού γνωστή σήμερα ως «Αϊν Αλ-Καϊραουάν» για να καλύψει τις ανάγκες της σε νερό. Από τα σημαντικότερα μνημεία της είναι η λίμνη, το μικρό αμφιθέατρο, το μεγάλο αμφιθέατρο, η Κρήνη των Νυφών γνωστή ως Μονοπάτι των Νυμφών, ο Ναός της Αρτέμιδος και ο Ναός του Δία. Η Γέρασα ήταν επίσης διάσημη για τις δομές της στην παγανιστική ρωμαϊκή εποχή.

Η ιστορία δεν αναφέρει πότε άρχισε ο Χριστιανισμός να εξαπλώνεται στην Γέρασα, αλλά σίγουρα εξαπλώθηκε νωρίς στη χριστιανική εποχή. Κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών διωγμών του Χριστιανισμού για τρεις αιώνες, οι Χριστιανοί κράτησαν τη λατρεία τους κρυφή, μέχρι που τελείωσε η εποχή των διωγμών και ο Χριστιανισμός πήρε τη θέση του στο κράτος και την κοινωνία και συνέχισε σε αυτό για σχεδόν δυόμισι αιώνες, δηλαδή από τα μέσα του τέταρτου αιώνα μέχρι τις αρχές του έβδομου αιώνα. Όταν τελείωσε η εποχή των διωγμών, χτίστηκαν πολλές εκκλησίες και περίπου είκοσι εκκλησίες βρέθηκαν στην Γέρασα μέχρι σήμερα, ενώ μπορεί να υπάρχουν και άλλες εκκλησίες ακόμα κάτω από το χώμα και τα ερείπια. Μεταξύ των σημαντικότερων από αυτές τις εκκλησίες είναι:

• Ο Καθεδρικός Ναός: Αποτελείται από τον χώρο του ναού και τα τρία κλίτη του. Μέχρι στιγμής, φαίνεται να είναι η παλαιότερη εκκλησία στη Γέρασα και χρονολογείται από τα μέσα της τέταρτης γενιάς. Οι κάτοικοι της πόλης γιόρτασαν την επέτειο του θαύματος της Κανά της Γαλιλαίας, θεωρώντας την επίσημη γιορτή της πόλης τους.

• Η Εκκλησία του Αγίου Θεοδώρου (494-496 μ.Χ.): Βρίσκεται κοντά στον Καθεδρικό Ναό και ορισμένα γραπτά που βρέθηκαν σε αυτήν αναφέρουν ότι ο χώρος της εκκλησίας ήταν ένας σκουπιδότοπος και η εκκλησία χτίστηκε σε εκείνη την τοποθεσία και έγινε το καμάρι της πόλης κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Επισκόπου Αιναού.

• Κοντά και νότια του Ναού του Αγίου Θεοδώρου του Μάρτυρα, ανεγέρθηκε παρεκκλήσι, ενώ η ψηφιδωτή γραφή σε αυτό αναφέρει ότι ανεγέρθηκε «ως μνημείο της παρηγοριάς των ψυχών όσων δώρισαν την κατασκευή του και προς τιμήν της Παναγίας». Αυτό το παρεκκλήσι ιδρύθηκε πιθανότατα τον έκτο αιώνα.

• Στα δυτικά του Ναού του Αγίου Θεοδώρου του Μάρτυρα, και κοντά σε αυτόν, ανεγέρθηκαν τρεις εκκλησίες το 529-533: η Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και η Εκκλησία των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού, η καθεμία έχει μια πόρτα που οδηγεί στις άλλες εκκλησίες. Στη μέση των τριών εκκλησιών βρίσκεται η Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και διακρίνεται από τις άλλες δύο από το γεγονός ότι χτίστηκε με τη μορφή κύκλου μέσα σε ένα τετράγωνο, και φαίνεται βέβαιο ότι ο σχεδιασμός της είναι μικρογραφία του καθεδρικού ναού της Μπόσρα (Μπούσρα Αλ Σαμ), ο οποίος χτίστηκε λίγα χρόνια νωρίτερα. Το δάπεδό της είναι καλυμμένο με ψηφιδωτά που απεικονίζουν γεωμετρικά σχήματα, ζώα και διάφορα πουλιά. Ως προς τα ψηφιδωτά του ναού των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού, απεικονίζονται οι δωρητές Θεόδωρος και η σύζυγός του Γεωργία, καθώς και η εικόνα άλλων ευεργετών. Η επιγραφή αναφέρει ότι εγκαινιάστηκε το 533. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός γεννήθηκαν στη ρωμαϊκή αραβική επαρχία, ήταν γιατροί και μαρτύρησαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού το 287.

• Η Εκκλησία του Αγίου Προκόπιου: Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Γέρασα και χτίστηκε από τον Προκόπιο, έναν στρατιωτικό, με δικά του έξοδα το 526-527 μ.Χ.

• H Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου στα νοτιοδυτικά της πόλης.

• Η Εκκλησία του Επισκόπου Ιανού, που χτίστηκε το 611 μ.Χ., βρίσκεται στα δυτικά της Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη και ήταν η τελευταία εκκλησία που χτίστηκε πριν από την αραβική κατάκτηση.

Όλες αυτές οι εκκλησίες είναι σαφείς αποδείξεις ότι η πόλη ήταν ευημερούσα και γεμάτη ζωή. Η περσική εισβολή του 614 κατέστρεψε πολλές εκκλησίες. Μετά την αραβική κατάκτηση, ολόκληρη η χώρα επλήγη από αρκετούς μεγάλους σεισμούς, ειδικά από τον σεισμό του 747, ο οποίος κατέστρεψε πολλές πόλεις και χωριά.