Η κυριαρχία σε αυτή την κοιλάδα αμφισβητήθηκε από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των βασιλέων της περιοχής και των γειτονικών χωρών όπως το βασίλειο των Ναβαταίων, στη συνέχεια οι Ρωμαίοι και οι Άραβες, και πολλοί στρατοί πέρασαν από τη βαθιά κοιλάδα. Η κοιλάδα έγινε μάρτυρας των εμπορικών καραβανιών και της ευημερίας τους, και οι άνθρωποι και οι έμποροι στις πλαγιές της όταν πήγαιναν και επέστρεφαν, άλλοτε με ασφάλεια και σταθερότητα και άλλοτε εκτίθονταν σε κλέφτες και ληστές.

Η κοιλάδα φέρει αρχαίο όνομα, ‘Αρνωνα, όπως αναφέρεται στη Βίβλο. Οι πεδιάδες και τα οροπέδια στα νότια και βόρεια της κοιλάδας βρίσκονταν υπό την αιγίδα του Μωαβίτικου Βασιλείου. Η Αγία Γραφή αναφέρει στο βιβλίο των Αριθμών ότι ο βασιλιάς των Αμοριτών πολέμησε εναντίον του βασιλιά του Μωάβ και πήρε από το χέρι του όλη τη γη του στον Άρνωνα. Έκτοτε, το Ουάντι Μουτζίμπ έχει γίνει σύνορο, με το οποίο οι Μωαβίτες δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένοι, αλλά εκμεταλλεύτηκαν κάθε πολιτική ή στρατιωτική ευκαιρία για να ανακτήσουν αυτό που έχασαν. Όταν ήρθε ο εβραϊκός λαός, ο Μωυσής θεώρησε την πολιτική αλλαγή που έλαβε χώρα μετά τους πολέμους ως ευνοϊκή ευκαιρία, οπότε ζήτησε από τον Μωάβ να του επιτρέψει να περάσει από τα εδάφη του, υποσχόμενος να μην καταπατήσει την ιδιοκτησία κανενός, αλλά ο Μωάβ αρνήθηκε και κινητοποίησε τους στρατούς του μπροστά στον Μωυσή. Έτσι ο Μωυσής επέστρεψε μέχρι το Εϊλάτ και πήγε ανατολικά και βορειοανατολικά από αυτό για να αποφύγει να περάσει από τη γη του Μωάβ για να φτάσει στην έρημο του Καντιμούτ, από την οποία έστειλε τους αγγελιαφόρους του στο Σιχόν, τον βασιλιά των Εσεβών, ζητώντας του να τον αφήσει να περάσει από τα εδάφη του, κατευθυνόμενος προς τη Γη της Επαγγελίας. Ο βασιλιάς των Εσεβών αρνήθηκε, συγκέντρωσε όλο το λαό του και βγήκε να συναντήσει το Ισραήλ στην έρημο (Αριθμοί 21:21-31), έφτασε στην Ιασσά και πολέμησε εναντίον του Ισραήλ, και το Ισραήλ τον πάταξε με το σπαθί και κατέλαβε τη γη του στα περίχωρα του Άρνωνα.

Το εικοστό δεύτερο κεφάλαιο των Αριθμών αναφέρει πώς ο Βαλάκ γιος του Σεπφώρ, βασιλιά του Μωάβ, παρακάλεσε τον Βαλαάμ γιο του Βεώρ και του ζήτησε να καταραστεί τους Ισραηλίτες και βγήκε να τον συναντήσει στη «σπηλιά του Μωάβ, που βρίσκεται στα σύνορα του Άρνωνα, που βρίσκεται στην άκρη των συνόρων». Ο Άρνων αναφέρεται επίσης στο Δευτερονόμιο (2:24, 36, 3:8, 4:48, 12), στον Ιησού του Ναυή (12:1, 13:9) και στους Κριτές (11:13). Αναφέρεται επίσης στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα (16:3), και στο βιβλίο του Ιερεμία (48:20).

Ο βασιλιάς Μεσά αναφέρει στο μνημείο του ότι άνοιξε το δρόμο στο Ουάντι Μουτζίμπ. Όταν οι Ρωμαίοι ήρθαν και κατέλαβαν ολόκληρη την περιοχή, φρόντισαν ιδιαίτερα τον δρόμο, στρώνοντάς τον με πέτρες και τοποθετώντας ορόσημα στις δύο πλευρές του, μερικά από τα οποία στέκουν ακόμα και σήμερα. Έχτισαν κάστρα και έστησαν στρατιωτικές φρουρές σε αυτά για να προστατεύσουν τα καραβάνια και τους ταξιδιώτες από τους κινδύνους των κλεφτών. Ο Ευσέβιος δήλωσε στο βιβλίο Ονομαστικών: «Οι κάτοικοι της περιοχής αυτής της κοιλάδας στα βόρεια της Ράμπα, την οποία αποκαλούν Αρνών, λόγω της τραχύτητάς της, τη θεωρούν ένα τρομερό και επικίνδυνο μέρος και όποιος εισέρχεται σε αυτήν είναι εκτεθειμένος σε φόβους και θάνατο, και ως εκ τούτου στρατιωτικές φρουρές έχουν απλωθεί σε κάθε μέρος της». Οι ιστορικοί της περιοχής υπενθυμίζουν ότι τον πέμπτο αιώνα μ.Χ., δύο τάγματα στάθμευαν στο Ουάντι Μουτζίμπ: το "Τρίτο Αλπικό Τάγμα" και το "Αραβικό Τάγμα της Καλής Τύχης".